موزاییک های ویبره ای همان موزائیک های تک لایه ای هستند که نیاز به ساب نداشته و برای ساخت آن ها فشاری وجود ندارد. تولید این گونه کاشی ها به این صورت است که در ابتدا مواد مورد نیاز برای ساخت کاشی با یکدیگر مخلوط می شوند و به اندازه نیاز درون قالب های پلاستیکی می ریزند.
پس از انجام این کار قالب ها بر روی نوار نقاله که حالت لرزان دارند گذاشته می شوند. این لرزش باعث می شود هوای محبوس میان مواد، از آن خارج شود و موزائیک تراکم لازم را پیدا کند.
پس از انجام این کار، مواد ریخته شده در داخل قالب ها به 5 ساعت زمان برای خشک شدن نیاز دارند. پس از خشک شدن، موزائیک ها را از قالب درآورده و داخل آب قرار می دهند و سپس نسبت به دسته بندی آن ها اقدام می کنند.
تولید این موزائیک همانند موزائیک های گرانیتی و معمولی می باشد. تنها تفاوت آن ها در مدت زمان لازم برای خشک شدن و نحوه ساب خوردن آن ها می باشد.
دستگاه ساب این گونه موزائیک ها به گونه ای است که به جای سنگ سنباده از فرچه های سیمی استفاده می شود. در زمان ساب دادن این گونه موزاییک ها آب با فشار بر روی آن ها پاشیده می شود.
موزائیکی که در لایه های سطحی آن از طرح های مختلف سنگ های تزیینی مانند، سنگ گرانیت، سنگ مرمر و شیشه استفاده می شود را موزاییک معرق سنگی می نامند.
این موزائیک ها در سه شکل شسته، صاف و شیاردار در بازار یافت می شوند. موزائیک های سنگ دار بر اساس سایز و قطر دانه های سنگی به 5 گروه تقسیم بندی می شوند.
موزائیک پلیمری نوعی موزاییک فوق متراکم است که در ساخت آن از بتن SCC یا همان بتن خود متراکم استفاده می شود. تراکم این نوع موزائیک از طریق فرایند پلیمریزاسیون و از طریق لرزش بر روی میز ویبره به دست می آید.
موزائیک های پلیمری از سیمان، سنگدانه، رزین سمنت پلاست، ماسه، رنگدانه های شیمیایی و آب تولید می شود و طرح و رنگ های متنوع و ابعاد گوناگونی دارد.
